เมื่อเทียบกับพันของดาวอื่นในจักรวาล ดวงอาทิตย์อยู่ทุก แต่สำหรับโลกและดาวเคราะห์อื่น ๆ ที่หมุนรอบมัน ดวงอาทิตย์เป็นศูนย์พลังของความสนใจ มันมีระบบสุริยะด้วยกัน ให้แต่ะหรูหราให้ชีวิตแสง ความร้อน และพลังงานบนโลก และสร้างพื้นที่สภาพอากาศ
ดวงอาทิตย์เป็นดาวขนาดใหญ่ ประมาณ 864,000 ไมล์ (1.4 ล้านกิโลเมตร) กว้าง มันอาจค้าง 109 ดาวเคราะห์โลกทั่วพื้นผิวของมัน ถ้าดวงอาทิตย์ ลูกบอลกลวง มากกว่าล้าน Earths อาจสิ่งภายใน แต่แดดไม่กลวง มันเต็มไป ด้วยก๊าซร้อนเปรี้ยงที่บัญชีมากกว่า 99.8% ของมวลทั้งหมดในระบบสุริยะ มีอุณหภูมิประมาณ 10,000 องศาฟาเรนไฮต์ (5,500 องศาเซลเซียส) บน surface และมากกว่า 28 ล้านองศาฟาเรนไฮต์ (15.5 ล้านองศาเซลเซียส) ที่หลัก
ลึกลงไปในแกนของดวงอาทิตย์ ปฏิกิริยานิวเคลียร์ฟิวชั่นแปลงไฮโดรเจนเป็นฮีเลียม ซึ่งช่วยสร้าง อนุภาคของแสงที่เรียกว่าโฟตอนพกพลังงานนี้ผ่านเปลือกทรงกลมของดวงอาทิตย์ เรียกว่าโซน radiative ไปชั้นบนสุดของพลังงานแสงอาทิตย์ โซนการพาความร้อน มี เคลื่อนไหวเดือดของก๊าซ (เช่นในโคมไฟลาวา) โอนพลังงานพื้นผิว เดินทางครั้งนี้ใช้เวลากว่าล้านปี
อาทิตย์ผิว หรือบรรยากาศ แบ่งออกเป็น 3 ภูมิภาค: โฟโตสเฟียร์ โครโมสเฟียร์ และโคโรนาพลังงานแสงอาทิตย์ โฟโตสเฟียร์จะมองเห็นพื้นผิวของดวงอาทิตย์และชั้นต่ำของบรรยากาศ เหนือโฟโตสเฟียร์มีการโครโมสเฟียร์และโคโรน่า ซึ่งยังเปล่งแสงที่มองเห็นได้ แต่จะเห็นในช่วงสุริยคราส เฉพาะเมื่อดวงจันทร์ผ่านระหว่างโลกและดวงอาทิตย์
ลมสุริยะและพลุ
นอกจากแสง ดวงอาทิตย์แผ่กระจายความร้อนและกระแสของอนุภาคเรียกว่าลมสุริยะ ลมพัดประมาณ 280 กม. (450 กิโลเมตร) persecond ทั่วระบบสุริยะ ทุกบ่อย แพทช์ของอนุภาคจะออกมาจากดวงอาทิตย์ในแสงจ้าแสงอาทิตย์ ซึ่งสามารถรบกวนการสื่อสารดาวเทียม และเคาะออกพลังงานบนโลก พลุมักจะเกิดจากกิจกรรมของกระเนื้อ ภาคเย็นของโฟโตสเฟียร์เกี่ยวข้องกับสนามแม่เหล็กภายในดวงอาทิตย์
เช่นแหล่งพลังงานดวงอาทิตย์ไม่ได้ตลอดไป มันมีอยู่แล้วประมาณ 4.5 พันล้านปี และได้ใช้ขึ้นเกือบครึ่งหนึ่งของไฮโดรเจนในแกนของมัน ดวงอาทิตย์จะเผาผลาญผ่านไฮโดรเจนสำหรับอีกห้าพันล้านปีหรือมากกว่านั้น และจากนั้น ฮีเลียมจะกลายเป็น เชื้อเพลิงเป็นหลัก ดวงอาทิตย์จะขยายไปเกี่ยวกับร้อยครั้งขนาดปัจจุบัน กลืนกินโลกและดาวเคราะห์อื่น ๆ มันจะเขียนเป็นดาวยักษ์แดงในอีกพันล้านปี และยุบเข้าแคระขาวเกี่ยวกับขนาดของโลกแล้ว
กำเนิดดวงอาทิตย์
